Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

1 ΓΕΛ Ελευσίνας















Ποδήλατο Εναλλακτικό Μέσο Μετακίνησης

Ποδηλάτρες στα χιόνια

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ. ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ονομάζεται Κρίστο Βαν Λίμπεργκεν και είναι Βέλγος, είναι 58 ετών και εδώ δώδεκα χρόνια άρχισε να κάνει το γύρω της Ευρώπης με τα πόδια και τα τελευταία 2,5 με ποδήλατο. Είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλά, γνώρισε τη χώρα μας και τους κατοίκους της και έχει αποκομίσει τις καλύτερες εντυπώσεις αφού όπου και να πάει τον φιλοξενούν με προθυμία και μας διηγήθηκε πολλές συγκινητικές περιπτώσεις.
Τον συνάντησα σήμερα το πρωί σε ένα καφενείο στην Αλεξάνδρεια όπου ήταν μαζί με τον Αντιδήμαρχο Σάκη Κούγκα που του έδωσε κατάλυμα και υπέγραψε στο τεράστιο βιβλίο που φέρει μαζί του. Οι υπογραφές και οι σφραγίδες επίσημων φορέων της χώρας πιστοποιούν ότι πέρασε από τα μέρη και ότι έχει διανύσει τα ατελείωτα χιλιόμετρα που έχει ως στόχο να κάνει.
Ως σήμερα έχει μαζέψει 38 χιλιάδες σφραγίδες και έχει διανύσει 228 χιλιάδες χιλιόμετρα! Πρόκειται για απόφαση ζωής για τον πρώην ανθρακωρύχο που έχει ερωτευτεί την Ελλάδα και όταν υλοποιήσει τον στόχο του θα πάει να ζήσει σε ένα χωριό του Ρεθύμνου.
Να σημειωθεί ότι ο Κρίστο είχε περάσει από την Αλεξάνδρεια τον Ιούνιο του 2001 και τότε είχε υπογράψει στο βιβλίο του ο τότε αντιδήμαρχος Αργ. Πανταζόπουλος.

ΔΙΑ ΒΙΟΥ....ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Σε μια περίοδο κοινωνικοοικονομικών ανακατατάξεων σ'όλον το πλανήτη, στα μεγάλα αστικά κέντρα οι κάτοικοι αισθάνονται ότι η ζωή τους είναι μια δύσκολη υπόθεση.  Τα προηλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά είναι πολλά, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος,η κλιματική αλλαγή και το κυκλοφοριακό έχουν φθάσει σε οριακά σημεία και οδηγούν τους κατοίκους στο να αναζητήσουν τους κατάλληλους τρόπους γιανα τα αντιμετωπίσουν.           Το ποδήλατο είναι ένα μέσο μετακίνησης το οποίο  μπορεί να δώσει λύσεις και να αποτελέσει   έναν      τρόπο    διαφυγής  του  συγχρονου     ανθρώπου   από   την  καθημερινότητα. Εάν ο σημερινός άνθρωπος το αγκαλιάσει και το τοποθετήσει για τα καλά στη ζωή του, το ποδήλατο  μπορεί  να γίνει ένα βιώσιμο μέσο μετακίνησης το οποίο θα καλύψει τις βασικές ανάγκες μετακίνησης που έχουμε στην καθημερινή μας ζωή. Παράλληλα η χρ΄ση του μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική άμεση και ανέδοξη λύση στα προβλήματα που απασχολούν το συγχρονο τρόπο ζωής. Έτσι προβλήματα όπως το κυκλοφοριακό, η μόλυνση του περιβάλλοντος μπορούν να βοηθήσουν το πολίτη να εξοικονομήσει από τη ζωή του και το χρήμα.
Ποιά είναι όμως η βασικά  αιτία, η οποία αποτρέπει τον πολίτη να χρησημοποιήση και να ενσωματώσει στην καθημερινότητα το ποδήλατο; Βασική αιτία είναι η απουσία ενημέρωσεις για τα πλεονεκτήματα τα οποία παρουσιάζονται από την χρήση του ποδήλατου και εκπαίδευσης  των πολιτών στην σωστή χρήση του. Επίσης σημαντική αιτία και η έλλειψη υποδόμων δηλ. η ανεπάρκεια ποδηλατοδρόμων, η έλλειψη θέσεων σταθμεσης κ.α
Ας δούμε όμως ποιά είναι τα πλεονεκτίματα απο την χρήση ποδηλάτου.
1) Ξεκινά αμέσως
2) Είναι πιο ευέλικτο μέσο μεταφοράς.(δεν σταματά στο μποτιλιάρισμα)
3) Παρκάρει παντού.(10 ποδήλατα πιανουν χώρο ίσο με 1 αυτοκίνητο)
4) Μεταφέρεται εύκολα πάνω απο σκάλες,πεζοδρόμια και πεζόδρομους.
5) Με το ποδήλατο γυμνάζεται κυρίως το καρδιοαναπνευστικό σύστημα,καθώς και τους μύς των ποδιών.
6) Το ποδήλατο είναι ένα φιλικό για το περιβάλλον μέσο μετακίνησης.
7) Απαιτεί πολύ λίγες πρώτες ύλες για να κατασκευασθεί.
8) Λειτουργεί με ανανεώσιμα καύσιμα(τροφή) και δεν μολύνει το περιβάλλον ηχητικά ή καυσαέρια.
9) Η χρ΄ση του ποδηλατου ανακουφίζει την κυκλοφοριακή συμφόρηση.
10) Το ποδήλατο  προσφέρεται και για ψυχαγωγία.Ετσι  μπορούν να πραγματοποιηθούν έξοδοι η εκδρομές σε αποστάσεις 10-100 χλμ.δηλ.απο 30 λεπτα εώς 6 ωρες ποδηλασία χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
11) Το ποδήλατο μπορει να χρησιμοποιηθεί από τα 2 φύλλα και όλες τις ηλικίες.

Ποδήλατο

Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Το ποδήλατο αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταφορικό μέσο. Ο αριθμός των ποδηλάτων του πλανήτη στις μέρες μας υπολογίζεται ότι ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ποδηλάτου αποτελεί η δυνατότητα του να ανταποκρίνεται σε αρκετά διαφορετικές απαιτήσεις, όπως είναι η μετακίνηση, η άθληση και η ψυχαγωγία.


Δομή 


 Στην κλασική του μορφή, το ποδήλατο αποτελείται από δύο τροχούς, οι οποίοι βρίσκονται ο ένας πίσω από τον άλλο και συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικό σκελετό. Βασικά επίσης μέρη ενός τυπικού ποδήλατου αποτελούν το τιμόνι, η σέλα, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης και τα φρένα. Ως συμπληρωματικός εξοπλισμός, όχι δηλαδή απαραίτητος για τη λειτουργικότητα του ποδηλάτου, χρησιμοποιείται ένα πλήθος απο εξαρτημάτα.


Ιστορία 


Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεριμένος ‘εφευρέτης’ αυτού. Πολύ πριν την εμφάνιση κάποιας κατασκευής παρόμοιας με ένα τυπικό σύγχρονο ποδήλατο, έχει καταγραφεί ένα ποικίλο φάσμα οχημάτων που εκμεταλλεύονταν μόνο τη μυϊκή δύναμη του αναβάτη τους. Μία από τις κατασκευές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η ‘draisienne’. Η draisienne κατασκευάστηκε από το Γερμανό βαρώνο Καρλ Φον Ντράις, το 1817 (η ονομασία ‘draisienne’ αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της). Η draisienne ήταν σχεδόν εξ’ολοκλήρου κατασκευασμένη από ξύλο. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Η κατασκευή του Φον Ντράις έγινε γνωστή και ως hobby-horse, αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο.

Το 1839, ο Σκωτσέζος σιδηρουργός Κιρκπάτρικ Μακμίλαν σχεδιάζει την ‘velocipede’. Ο Μακμίλαν βελτίωσε την κατασκευή του Φον Ντράις, εισάγοντας τη χρήση των πεταλιών, συνδεδεμένων με ράβδους με τον οπίσθιο τροχό. Με αυτό τον τρόπο, ο αναβάτης δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να φέρνει τα πόδια του σε επαφή με το έδαφος, κάτι που περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα του οχήματος. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1860, ο Γάλλος Πιέρ Μισώ αλλάζει το σχέδιο της velocipede, συνδέοντας τα πετάλια απευθείας με τον μπροστινό τροχό. Αργότερα, ο Μισώ θα εισάγει τη χρήση συμπαγούς καουτσούκ στους τροχούς, δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο προς τα γνωστά στις μέρες μας λάστιχα. Το 1870 οι Βρετανοί Τζέιμς Στάρλεϋ και Γουίλλιαμ Χίλμαν σχεδιάζουν ένα ποδήλατο με αρκετά μεγαλύτερο μπροστινό τροχό. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν την εκπληκτική, για την εποχή, ταχύτητα των 24 χλμ/ώρα. Το μοντέλο που κατασκεύασαν ονομάστηκε ‘ariel’ και ήταν το πρώτο ποδήλατο εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένο από μέταλλο. Βασικό μειονέκτημα του μεγέθους του μπροστινού τροχού του ariel αποτελούσε η ιδιαίτερα υψηλή θέση της σέλας που, λόγω της φτωχής κατανομής βάρους, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ασφάλειας του αναβάτη.

Στην Αγγλία, στα χαρακτηριστικά ποδήλατα με μεγάλο μπροστινό τροχό, αποδόθηκε η χαϊδευτική ονομασία ‘penny-farthings’. Η αιτία βρίσκεται στην παρομοίωση του μεγέθους των τροχών ενός τέτοιου ποδηλάτου με τα νομίσματα της εποχής: Ο μεγάλος μπροστινός τροχός δίπλα στον μικρό οπίσθιο, θύμιζε το μεγάλο νόμισμα του ενός penny δίπλα σε αυτό του ενός farthing. Τα επόμενα χρόνια, μια σειρά ενδιαφέρουσων ιδεών και εφευρέσεων εφαρμόζονται στο ποδήλατο, βελτιώνοντας το συνεχώς: η μετάδοση κίνησης μέσω αλυσίδας, η χρήση ταχυτήτων, τα φρένα, ο ‘κούφιος’ σκελετός, το ‘δυναμό’ και η σαμπρέλα αποτελούν τις πλέον χαρακτηριστικές αυτών των εφευρέσεων. Για παράδειγμα, μετά την εισαγωγή της αλυσίδας και των ταχυτήτων, δεν υπήρχε η ανάγκη ένα ποδήλατο να διαθέτει μεγάλου μεγέθους μπροστινό τροχό προκειμένου να κατορθώνει μεγάλες ταχύτητες. Έτσι, το 1885 είναι η χρονιά που κατασκευάζεται το μοντέλο ‘rover’, που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο σύγχρονο ποδήλατο. Κατασκευαστής του ήταν ο Τζον Κεμπ Στάρλεϋ, ανιψιός του Τζέιμς Στάρλεϋ.

Η επιστροφή σε μικρότερου μεγέθους τροχούς βελτίωσε σημαντικά την άνεση με την οποία κανείς θα μπορούσε πλέον να κάνει ποδήλατο. Ως φυσικό επακόλουθο, τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού για το ποδήλατο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Με το πέρασμα στον 20ο αιώνα ένας μεγάλος αριθμός ποδηλατικών λεσχών κατακλύζει και τις δύο πλευρές του ατλαντικού ωκεανού, αντικατοπτρίζοντας την καινούργια μόδα. Παράλληλα, εμφανίζονται οι πρώτες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλάτων. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί η βιομηχανία Raleigh, η οποία λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της έφτασε να παράγει περίπου 30.000 ποδήλατα το χρόνο. Ιδρυτής της ήταν ο Άγγλος Φρανκ Μπάουντεν. Μέσα στο πρώτο μισό τα μέσα του 20ου αιώνα, το ποδήλατο έχει γίνει το βασικό μέσο μετακίνησης για εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Ιδιαίτερα βοηθητική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η επαφή πολλών υπανάπτυκτων χωρών με τις ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της αποικιοκρατίας. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η ανάπτυξη των μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί αρκετά το ενδιαφέρον για το ποδήλατο σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες. Εξαίρεση αποτελούν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Δανία και η Ολλανδία, στις οποίες η χρήση του ποδηλάτου διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα.

Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων, Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Γήπεδο Καραϊσκάκη. Στους Αγώνες του 1896 οι ποδηλάτες Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας (85 και 320 χιλιόμετρα αντίστοιχα). Στην Ελλάδα υπάρχουν διαφορες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλατων, εκ τον οποιον η Ideal Bikes είναι η μεγαλύτερη.